Bugün Ayrılıklardan...

Bugün ayrılıklardan cuma,
Kederli kumların üzerindeki izlerden taşıyor gözyaşları oluk oluk
Neşeli bir martı ayıklıyor donup kalan karanlıkları
Köpürdeyen deniz karşılıyor soğuyan havanın merdivenlerinde beni
Üstüme gelen gökyüzüne olan sancım artıyor parmaklarım çatırdarken
Dağılan korkular doldurur ciğerlerimi her bir nefes alışımda
Senden artan bir ruh kırıntısını ister kalbimin azizleri


Bugün ayrılıklardan cuma,
Daha kaç kız çocuğu kaldıracak öne eğilen başımı?
Her dilimde ayrı bir yalnızlık tadı alır oldum sanki yaşamlı pastadan
El ele tutuşan taş parçaları atılıyor gün geçtikçe çürüyen gövdeme
Resimlerden koparılan duyguların üstüme yapışmasını isterdim düşlere dalarken
Sessizliğinden çıkartıyorum artık anlamların uyumsuz tınılarını
Senfoni yazarmış gibi diziyorum notalarını aklımda ufak bir keman yayıyla


Bugün ayrılıklardan cuma,
Güneşin yağmur bulutları arasından göz kırpmasını izlemiştik beraber
Sonra aniden yok oluşunun seyrine kaptırmıştık birbirine değen bedenlerimizi ayırmadan
Eski pikapları çıkardım mavi dolaptan öğle sıcağının bana aşkını ilan ettiği saatlerde
Uyuyan prensesin kahraman atlarını aradım her köşede prensi olmaksızın
Işıklar kapanıyor yavaştan şimdi gidilen anıların üzerinden
Eskimiş tahta parsellerde bulacağım geçmişin takibi hala sürerken.


Bugün ayrılıklardan cuma,
Bir yağmur yağsa da sarılsam yumuşacık yastığa delicesine
Seni unutamayan kollarımın yoksunluk belirtilerine inat çıksam dışarı 
Islanan saçlarımdan akıtsam mutsuz bedenimin yaralarındaki kanı
Oysa fokurdayan su bana bugün günlerden cuma olduğunu hatırlatıyor
Filmi geriye saran makinistin telaşlı hareketleri sorgulatıyor bazı şeyleri
Ayrılıklar hep mi aynı güne denk gelir tutsak kalmış ölü zihinlerde?

                                                                                                     Nilsu SERTOĞLU