ÜRKEK

Mum kokulu bir sevdaya tutuldum,

Alev alev dalgalanan ateşten çekemiyorum parmaklarımı.

Sanki su üzerinde yürüyor tenim, biraz korkakça.

Her gülümseme yeni bir göz yaşına açılıyor.

Kör göze çığlıklar atıyorum bir gündüz vakti.

Şehrin portresine fırça darbeleri ekliyor her geçen zaman.

Asık suratlarında besledikleri çaresizlikleri yutuyorum insanların.

Camdan adımlarla geçiyorum yolları.

Yok ne demek şimdi şimdi öğreniyorum.

Bir kader varsa onu kendi el yazımla yazmak için ne yapmalıyım?

Üşümek, senin bir fotoğrafın gibi...

Sözcüklerden kaçıyor duygularım arkasına dahi bakmadan.

Elimi tutsan bitecek karabasanlar.

Yepyeni bir güne ilk biz başaklanacağız, beraber.

Yoksa sen de mi ürküyorsun benden sevgilim,

Benim senden ürktüğüm gibi...


                                                                                                                                      Nilsu SERTOĞLU