Cuma Sadece Bir Gün Adıysa...

Bir cuma daha gelip geçer hayattan,sessiz ve anlamlı...
İnsanların birbirinin elini tutarken başka hayallere kapıldığı,
Yüzünü gizlemeye çalışan failin soluk alıp vermesi gibi.
Sevdalı dalgaları birbirine kavuşturan rüzgarın esintisiyle bir olup,
Kanatlarını güneşin tepeden baktığı diyarlara çırptığı kuşların.
Fırından yeni çıkan ekmeğin üstünde tüten dumanının
Havaya beyhude karışmasını anımsattı ayın gülümseyen yüzü.
Yerinde durmadan izlediğin o filmin heyecanına kaptırırmışcasına
Sonlarına doğru bir hüzün çöker yorgun ama mutlu ruhuna.
Yoksulluğun derinliklerinde yüzen küçük kara balığın
Özgürlüğüne kavuşma çabalarıyla süzüldü gözlerimizin önünde.
Yuvasına minik ekmek kırıntıları taşıyan karıncanın gücü,
Ağustos böceğinin şen kahkahalarıyla buluşur,güneş parça parça dağılırken.
Bulutların yeni bir sabaha daha uyanacaklarını bilip erken yatışı,
Parkta oynayan çocukların heveslerinin kursaklarında kalmasıydı.
Yumuşacık pamuk şekerin yüzümüze yapıştığında verdiğimiz uğraş,
Ne kadar da kolay yavaşlatırdı zamanın koşan adımlarını.
Rüyaların bittiği anın gerçekliğinin yüze soğuk su olup çarptığı,
Kirpiklerde dolanan rimelin gözyaşının yer çekimine karşı koyamaması gibi.
Dökülen saç tellerinin tek bir yumak olamayıp odanın her bir köşesine saklanması
Sinir küpüne dönmüş bir bünyenin volkanizmasının temellerini atmıştı oysa.
Ezan sesleriyle açılan gözlerin,dualarla kapanmasını istemişti yaradan.
Kaç cumalar gelip geçecek kim bilir daha malum sona yaklaşırken
Hissiyatsızlığın kumar oynadığı masada kartları dağıtan olduğumuz sürece...

                                                                                                      Nilsu Sertoğlu