Şuracıkta Sıcak Bir Kanepe Var

Alıp götürdün mü şimdi sen kendini benden?
Ne bu acele! Şuracıkta sıcak bir kanepe vardı oysa.
Bir gün sen uzanırdın, bir gün ben.
Öyle çok üşümezdik de, iki battaniye olurdu sobamız.
Sen istediğin kadar uyu, ben hiç rahatsız etmem.
Arada bir gözlerim kayar, onu da çok görme.

Kahvaltı dediğin nedir ki?
İki zeytin,bir peynir... 
Yeter ki sen tut o çatalı.
Senin çayının dumanı tütsün eskitme masanın köşesinde.
Ayakkabıların hep ilk rafta dursun, 
                                                           gideceksin...
Ama dönmeyi de unutma olur mu, 
                                                           özlerim...
Yine o rafa koyarsın, ben dokunmam.
Gece de öyle beklemem seni, buzlu camlara hayıflanırım.
Sonra bir bakmışsın kafam düşmüş.
Sen gelmişsin...

Sürükleme kendini de peşinden, bırak!
Şuracıkta sıcak bir kanepe var.
Bir gün sen uzanırsın, bir gün ben...


                                                                                                   Nilsu SERTOĞLU