KÜÇÜK KADINA

Ben kadın olmaya başladım galiba.
Kalp kırıklıklarına alışmak papatya falı bakmaya benziyor artık.
Onca beyaz yaprak, yalnız iki cümle..
Yine de söyleyeceğim şeyler var benim.
Susmaya başlarsam duramam çünkü, durmam.
Hayal ettiklerimi dökerim şişelerin içine.
Sonra sirkele sirkeleyebildiğin kadar beni.
Yok yok! Niyetim yok kan çanağı bir dünyanın seyrine dalmaya.
Tok karınlara az biraz likör olurum en fazla.

Kadın olmak, ama küçük bir kadın.
Rujunu dudaklarına bastırırken titreyen bir kadın.
Akıttıklarının içinde gülerken tökezleyip düşen, 
Acısını tenhalaşmış kelimelerden çıkaran bir kadın.
Küçük ellerine bütün aşkını sığdırmaya çalışan...
Anne koynu süt kokulu bir mendil benim için.
Islanıyor paçalarım her yağmur çiseldiğinde.
İçimde gurbet kuşları kanat çırpıyor.
Kadın oluyorum ama küçük bir kadın.
                                                                                 
                  
                                                                                                                                      Nilsu SERTOĞLU