Başkası Olmak

Başkası olmak ister insan
Yeni bedenlere sunmak ister ruhunu
Taze güne keşfedilme umuduyla açar kalbini
Her sese kulak vermek gelir içinden
Kendininkineyse düşman kesilir bencilce

Başkası olmak ister insan
Alkışlanmayı bekler attığı her adımda
Yumduğu avuçlarında tutar utancım dediklerini
Zevkten dört köşe olur gelen geçen övdükçe
Sıra kendine geldiğindeyse saklanacak bir köşe arar

Başkası olmak ister insan
Toprak altında kalmış gizli bir hazine gibi bekler gün ışığını
Dengeler içinde kapalı kalan özlemlerini
Güzel sözlerle dokunmuş bir halı sererler önüne
Tek başına yürür üzerinde arkasında bıraktığına aldırmadan

Başkası olmak ister insan
Güz yapraklarını çıtırdatmayı arzular mutluluğun sıcaklığıyla
Heveslerinde donup kalır oysa derin uykusunda
Geçirir ömrünü içinden ufacık bir iğne deliğinin
Koca dünyaya sığdırdığı onca şey varken

Başkası olmak ister insan
Alacakaranlıktaki ayın ihtişamını örter üstüne
Mutlu olmayı hakettiğini haykırır sürekli kendine
Böyle düşünerek kurtulacağını zanneder pişmanlıktan
Rahatlatır tuğlalar ile ördüğü insanlığını

Başkası olmak ister insan
Hiç yaşanmamış olsun diye ümit eder çoğu zaman
Kafasındaki resme odaklar hayallerindekini
Neden başkası olmak ister ki insan?
Hâlâ hepimizin bambaşka izler bırakmaya vakti varken...

                                                                                                          Nilsu SERTOĞLU